از عیار 14 تا شکست بانک مرکزی

در خصوص طلا اما سال 91 سالی با ثبات بود و تنش های بازار طلا به هیچ وجه به اندازه بازار ارز نبوده. دلیل این امر هم واضح است:

اول آنکه، بهای طلا همواره متاثر از بهای جهانی و نرخ ارز تغییر میکند و به عنوان یک ارز با ثبات همواره از مکانیزم قیمتی مشخصی برخوردار است.

دوم: سرمای گذاری بر روی طلا اغلب با ثبات تر و طولانی مدت تر از ارز است و تقاضای سفته بازی در طلا به شدت ارز وجود ندارد. و سوم اینکه تحریم به اندازه ای که بر روی ارز و عرضه آن تاثیر گذار بود بر روی طلا تاثیری نداشت و حتی در برهه ای تجارت طلا و در برابر نفت و گاز ایران را به شدت منتفع ساخت. آنچه از نوسان قیمت برای طلا در سال 91 شاهد بودیم بیش از همه ناشی از نوسانات اونس جهانی طلا و ارز در ایران بود.

اما با این حال طلا نیز از اخبار عجیب و غریب دور نماند و بازار طلا شاهد سه اقدام عجیب در سال 91 بود. از زمانی که افزایش قیمت در بازار طلا و ارز آغاز شد اولین این درخواستها و اقدامات، تلاش اتحادیه طلا و جواهر برای وارد کردن عیار جدید 14 به مصنوعات طلا بود. اقدامی که سر و صدای بسیاری بر پا کرد و مخالفتهای شدیدی هم در دولت و هم در مجلس با آن صورت گرفت.

توجیه این درخواست، رونق دادن به بازار محصولات و مصنوعات طلا با کاهش عیار و پایین آوردن قیمت مصنوعات بود.

هنوز سر و صداهای عیار 14 نخوابیده بود که موضوع نرخ گذاری طلا با ارز مبادلاتی آغاز شد و این مورد دیگر به اندازه ای عجیب و غریب بود که حتی سر و صدای بانک مرکزی را نیز درآورد. اتحادیه طلا در یک اقدام یک طرفه بخشنامه قیمت گذاری طلا را به ارز مبادلاتی به تمامی اصناف ابلاغ کرد و بانک مرکزی به کسری از ثانیه مخالف خود را با آن اعلام داشت و بخشنامه را ملغی اعلا کرد.

این اقدام به اندازه ای عجیب بود که چندی بعد خود مسئولان اتحادیه طلا و جواهر به ضرر و زیانهای آن از جمله قاچاق طلا اذعان کردند! توجیه این کار هم رونق دادن به بازار مصنوعات طلا و جواهر بود!

بیش از چند ماه از این غائله نگذشته بود که بانک مرکزی اعلام کرد که قصد پیش فروش سکه دارد. البته هدف این بار نه کنترل بازار طلا بلکه جمع آوری نقدینگی از سطح جامعه عنوان شد. دولت و مجلس اقدام به تصویب کمک عیدانه به جامعه کردند و بانک مرکزی فکر بکری به سرش زده بود تا این نقدینگی را که دولت و مجلس بریز و بپاش میکنند جمع آوری کند.

بعد از گذشت ده روز از اعلام پیش فروش شرایط آن اعلام شد: بهای 1 میلیون و 250 هزار تومان، هر فرد یکبار به اندازه 5 سکه تمام یا 10 سکه نیم بهار. شرایط بانک مرکزی بر خلاف شرایط پیش فروش قبلی مایوس کننده بود. در جایی که زمان تحویل شش ماه بعد به علاوه مالیات شش درصد و بدون سود بود، شکست این طرح از همان ابتدا اعلام شده بود.

با گذشت چند روز از طرح پیش فروش مسئولان بانک متوجه شدند که شرایط بسیار عجیب و غریب است و همزمان با کاهش دو روزه بهای ارز و طلا در بازار آزاد بانک اعلام کرد که 50 هزار تومان از بهای سکه پیش فروش کاسته شده. این تلاش هم نتوانست نقدینگی را جذب کند تا آنکه محمود بهمنی در واپسین روزهای سال 91 به شکست طرح پیش فروش سکه اذعان کرد تا شکستی دیگر در تقویم شکستهای بانک مرکزی در سال 91 ثبت شود.

سال 91 سال پر فراز و نشیبی برای طلا و ارز بود. سالی که این دو بیش از هر موضوع اقتصادی دیگری ذهن و فکر و جامه را به خود مشغول کرده بود. اما سال 92 قرار است چگونه شروع شود و با چه وضعیتی به پایان برسد؟